Mieszczące się w Łodzi Muzeum Sztuki jest placówką o unikalną w skali całego kraju, gdyż zajmuje się przede wszystkim ochroną dzieł polskiej i europejskiej sztuki nowoczesnej i popularyzowaniem wiedzy na temat tej bardziej awangardowej odsłony artystycznej twórczości. Warto zaznaczyć, że w tej kategorii jest to druga, pod względem czasu prowadzenia kulturalnej działalności, taka inicjatywa na świecie.
Rys historyczny placówki
Łódzkie Muzeum Sztuki rozpoczęło swoją działalność w 1930 roku, jako Muzeum Historii Sztuki im. Juliana i Kazimierza Bartoszewiczów. Gromadzenie unikatowych dzieł sztuki, dokumentujących najnowszą jej historię i obrazujących najbardziej interesujące tendencje artystyczne, było inicjatywą kilkorga ludzi sztuki, podejmujących w tym kierunku sprawną współpracę. Tak zwana grupa „a.r.” parała się kolekcjonowaniem europejskich unikatów. Osobą, która grała pierwsze skrzypce w tej grupie, był malarz i teoretyk sztuki, Władysław Strzemiński. Powstała kolekcja odzwierciedla w pewnym stopniu jego własne artystyczne preferencje i zainteresowania. W trudzie pozyskiwania kolejnych eksponatów wspierali go między innymi: rzeźbiarka Katarzyna Kobro, malarz Henryk Stażewski oraz poeci: Julian Przyboś i Jan Brzękowski. W dalszych latach działalności Muzeum, jego kolejni dyrektorzy poszerzali zakres eksponatów o kolejne interesujące dzieła, kontynuując tym samym pierwotny zamysł pierwszych pasjonatów, związanych z tą kulturalną placówką.
Przegląd zbiorów
Eksponatami Muzeum są przede wszystkim płótna malarskie, powstałe w Polsce lub innych krajach europejskich w XX i XXI wieku. Trzonem kolekcji są pochodzące z lat 20. ubiegłego stulecia prace reprezentujące nowatorskie wówczas tendencje w sztuce, zalążki awangardy. Można tu zatem znaleźć pierwsze dzieła zasadniczych nowoczesnych nurtów, takich jak abstrakcjonizm, futuryzm, kubizm, formizm, dadaizm, unizm, surrealizm. Muzeum jest także w posiadaniu wielu dzieł autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza, a więc przykładów wypracowanej przez niego „czystej formy”. Ponieważ jednak istotą sztuki nowoczesnej jest eksperyment artystyczny, w przestrzeni trzech oddziałów Muzeum nie brakuje nietypowych instalacji, czy nagrań audiowizualnych. W Pałacu Herbsta podziwiać można z kolei również wystroje wnętrz z przełomu XIX i XX wieku, a nawet brać udział w organizowanych tu koncertach czy projektach edukacyjnych. Warto zaznaczyć, że ekspozycje w tym Muzeum nie są prezentowane w sposób typowy, czyli chronologiczny, ale ułożone są według rozwoju danych motywów, wątków tematycznych eksploatowanych przez sztukę poprzez wizje kolejnych artystów.
Budynki służące Muzeum
Zbiory należące do Muzeum są przechowywane i zaprezentowane w trzech różnych łódzkich lokacjach. Siedzibą pierwszego z oddziałów Muzeum Sztuki, o sygnaturze ms1, jest Pałac Maurycego Poznańskiego. Budynek ten wzniesiono dla dziewiętnastowiecznego fabrykanta, który był synem Izraela Poznańskiego – właściciela największej łódzkiej fabryki włókienniczej. Trójkondygnacyjny gmach, utrzymany w stylu neorenesansowym, zaprojektował Adolf Zelingson, wzorując się na weneckich pałacach oraz bibliotece Sansovina. Oddział ms2 mieści się z kolei w jednym z byłych budynków fabrycznych zakładów Izraela Poznańskiego, obecnie jest to teren Centrum Handlowego Manufaktura. Trzeci oddział Muzeum jest zlokalizowany w neorenesansowej Will Edwarda Herbsta. Pałacyk powstały według projektu Hilarego Majewskiego w latach 70. XIX wieku, nie został w rękach rodziny fabrykanta, ponieważ ostatni właściciel tej nieruchomości zmarł bezpotomnie.
Źródło: Zegarki dla dzieci
