Łódź demograficznie

Łódź to jedno z największych i najbardziej zaludnionych miast. Jego historia sięga czasów średniowiecza, kiedy to zyskało prawa miejskie. Początkowo było to małe miasto, w którym mieszkańcy głownie zajmowali się rolnictwem. Łódź demograficznie po raz pierwszy została opisana w XVI. W księgach miejskich, odnotowano informację o dokonanym spisie ludności. Według stanu na rok 1534 w mieście zamieszkiwało 70 rodzin i znajdowało się 30 domostw. XVII wiek nie sprzyjał rozwojowi miasta, przeciwnie okres najazdów szwedzkich doprowadził do jego wyludnienia. W 1777 roku liczba mieszkańców wzrosła do 265 osób, mieszkających w 66 domach. Od początków XIX wieku, kiedy to Łódź włączono do grona osad przemysłowych, rozpoczął się intensywny rozwój miasta. Łódź demograficznie mogła pochwalić się szybkim przyrostem ludności. W ówczesnym czasie zamieszkiwało tu około 800 osób. Coraz więcej mieszkańców było narodowości niemieckiej. Przybywali oni w poszukiwaniu pracy i osiedlali się w Łodzi na stałe. Rozwój miasta z małej rolniczej wioski w prężnie rozwijające się miasto przemysłowe spowodował, że w ciągu kilkunastu lat liczba ludności zwiększyła się o kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Łódź demograficznie rozrosła się z odnotowanych w 1827 roku 939 mieszkańców , do 500 tysięcy spisanych w 1914 roku. Duży wpływ na ilość osób zamieszkujących w Łódzi, miał okres II wojny światowej. Kiedy wybuchła w 1939 roku, mieszkało tu 680 000 ludzi. Działania wojenne, liczne wysiedlenia, a także działania nazistowskiej administracji wobec żydów, doprowadziły do znacznego zmniejszenia liczby ludności. Pod koniec wojny było zaledwie 300 000 łodzian. Łódź demograficznie zmniejszyła się niemal o połowę. Ale po tym trudnym okresie, miasto szybko zaczynało się odbudowywać. Powstały pierwsze wyższe uczelnie, mające za zadanie przyciągnąć młodych, zdolnych ludzi, którzy od nowa przywróciliby świetność miasta. Ruszyły również zamknięte i zniszczone w czasie wojny liczne zakłady pracy. Miasto włókiennicze przyciągało możliwościami zdobycia lepszej pracy, wykształcenia i obietnicą lepszego życia. Niestety wraz z rozwojem gospodarki rynkowej, większość istniejących zakładów zostało zamkniętych. Pracy było coraz mniej. Wysokie bezrobocie zmusiło tutejszą ludność do migracji zarobkowej. Łódź demograficznie od 2007 roku wykazuje istotną tendencję spadkową. Jest to zjawisko bardzo niekorzystne, tym bardziej, że spada również liczba osób w wieku produkcyjnym. Mieszkańcy miasta starzeją się w zastraszającym tempie. Od 1988 roku, kiedy to odnotowano największą liczbę osób zamieszkających Łódź i wynoszącą 854 003 łodzian , stan ten przez kolejne lata gwałtownie się zmniejszał i w 2014 rok wyniósł 707 504 mieszkańców. Najgorsza sytuacja panuje w starych, łódzkich dzielnicach. Nie dość, że są wyludnione, to odsetek osób w wieku produkcyjnym przypadających na 100 mieszkańców, oscyluje w okolicy 30 %. Łódź demograficznie aktualnie nie przedstawia się najlepiej. Aby odwrócić niekorzystne statystyki, potrzebne są istotne reformy, skierowane przede wszystkim do młodych mieszkańców Łodzi.

Źródło: biustonosz